Fietsen voorbij de horizon

Arkansas River

We zien bij een eettent op de televisie de problemen van de overstromingen. Met name de Arkansas River is een groot probleem. We hebben geen idee tot vandaag waar die rivier stroomt. Daar zijn we wel achter gekomen. Via Dutch Avenue rijden we recht naar het westen.

Het landschap is weer groen. We zien graan en er staan in de verte bomen langs de landerijen. Het heeft iets weg van een uitvergroot coulissenlandschap. Langzaam gaat de natuur over in een soort duinenlandschap. We zitten op 500 meter boven zeeniveau. We zijn net wat foto’s aan het maken van de duinen als er twee muppets op een racefiets aankomen.

Dat zijn nummer twee en drie van vandaag. Als ze horen dat we via Nickerson naar Sterling gaan geven ze ons allerlei tips om een andere route te nemen, want in Nickerson zijn de overstromingen heel erg. Op de vraag of ze tijdens hun rondje fietsen gezien hebben dat de weg naar Nickerson is geblokkeerd geven ze geen bevestiging. Dan houden we ons aan ons plan. Goedbedoelde tips kunnen uren omrijden kosten. Tien kilometer verderop spreken we een oudere dame op een racefiets. Zij verzekert dat de weg naar Nickerson vrij is. Zo mogen we het graag horen.

We naderen Nickerson. We verlaten het duinengebied en de weg daalt zo’n 25 meter. Het lijkt wel een grote badkuip. Overal zien we ondergelopen of net opgedroogde velden. Een geur van brak water komt op ons af. De badkuip is het gebied waar de Arkansas River doorheen stroomt.

En we moeten erover naar het westen. Als we in Nickerson wat boodschappen doen komt een man op een motor met zijspan op ons af. ‘Gaan jullie naar het westen?’ vraagt hij. ‘Dat gaat je niet lukken. De Arkansas River is volledig buiten zijn oevers getreden en daar kan je richting het westen niet over. Ik zal even buiten het dorp gaan kijken of de weg naar het noorden al begaanbaar is’. En weg is hij al. Vijf minuten later komt hij terug. ‘Er staan nog wegversperringen, maar je kan er door.’ We gaan weer op weg. Zoals beloofd kunnen we langs de wegversperringen. Er loopt over een lengte van 300 meter water over de weg. We zien de gele middellijn. Het is helder water en er ligt geen slib op de weg. Rustig fietsen we door het water. Het water komt net tot aan de bodem van onze voortassen. We houden alleen natte voeten over aan de oversteek. Nog een paar kilometer rijden we naar het noorden en dan slaan we af richting Sterling. De bedrijvigheid neemt al weer toe. We zien zelfs een sproeivliegtuig in actie.

We rijden Sterling vanaf de noordkant in. Voor vandaag hebben we het gehaald. We verblijven in het city park van Sterling. Net ten zuiden van deze plaats stroomt de Arkansas River. Als we vragen of deze hier nog is afgesloten worden we niet begrepen. ‘Oh je bedoelt de Arr-kėnsus. Het is hier niet de Ar-kensaw. Het laatste spreek je wel goed uit in Arkansas, maar je bent hier in Kansas’ krijgen we te horen.

De rivier staat nog te hoog en we kunnen er niet door. Dit wordt bevestigd door de politie. Morgen dus omrijden via het noorden. We zijn net geïnstalleerd als een andere langeafstandsfietser aankomt.

Skyler komt uit Witchita, uit het zuiden. ‘Hoe ben je in Sterling gekomen?’ vraag ik. ‘Gewoon de afsluiting en de bewaking genegeerd en toen door de overstroming gereden’ is zijn antwoord. ‘Het water kwam bijna tot mijn assen. Het is wel te doen’. Niks zo veranderlijk als de Arkansas River. Morgen gaan wij het probereren.

1 reactie

  1. Roland

    Na zo’n afsluiting kan ik bijna niet wachten op t vervolgverhaal😃

    De gebruiker van die rolstoel is in de Golf van Mexico gevonden?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Trap voor trap

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑