Fietsen voorbij de horizon

Dam tot Dam

Vandaag komen we in Oregon, de laatste staat waar we doorheen zullen fietsen. Dat is toch wel een dingetje want het einde van onze reis komt daarmee in zicht. 

Maar eerst gaan we nog genieten van het laatste stukje Idaho. We volgen de highway 71 die ons vrijwel direct een pas van 17 mijl op stuurt. Het gaat eigenlijk wel lekker en boven aangekomen hebben we weer een fantastisch uitzicht. Dat is altijd een cadeautje na zo’n klimpartij. Na een heerlijke, maar koude afdaling warmen we ons op met een kop koffie bij een trading post langs de weg. Het is er druk; een komen en gaan van dagjesmensen. De meesten hebben een boot achter de auto hangen. Ze slaan met name een groot aantal zakken met ijs(klonten) in. Dat ijs is bestemd voor de koelboxen. We zijn vlakbij een enorm stuwmeer wat blijkbaar in trek is voor vissende families. De koelboxen staan gereed voor de vangst.

We fietsen zo’n 17 km langs het enorme stuwmeer Brownlee Reservoir. Jaloers kijken we naar de dobberende bootjes op het helder blauwe water. Het is inmiddels aardig heet. In eerste instantie lijkt het erg rustig langs de weg maar als je goed kijkt staan overal auto’s en campers verscholen achter struiken, heuveltjes en op onmogelijke paadjes. We begrijpen waarom de 4 wheel drive’s hier zo populair zijn.

Aan het einde van het stuwmeer ligt de Brownlee Dam. De Snake River daarachter stroomt door het dal; we blijven deze volgen tot aan de Oxbow Dam, zo’n 20 km verderop. Bij beide dammen staat een grote  elektriciteitscentrale. We zien langs het hele dal grote elektriciteitsmasten lopen.

Bij de Brownlee Dam rijden we Oregon is. Een wat gebladderd bord in een kale zijkant van de weg verwelkomt ons in deze staat. Het is toonaangevend voor het gebied waar we in rijden. Bergachtig en erg droog. Het heeft een woestijnachtig karakter. We waren er eerder al voor gewaarschuwd.

Eveneens gaan we weer een uur terug in de tijd en passeren we wederom de Pacific time zone. Je waant je back in de future…… Weet niet meer welke klok nu goed loopt, de telefoon, GPS of fietscomputer. Wel is duidelijk dat we een een uurtje eerder op de plaats van bestemming zijn dan verwacht.

Nieuwe staat, nieuwe rivier; we volgen de Pine Creek tot aan Halfway. Cor en Liesbeth hebben de camping al verkend. We zijn net een dag te vroeg voor de plaatselijke rodeo. De paarden horen we ‘s avonds al wel en op de camping staat het nodige paardenvolk. Laarzen met sporen zijn hier nog gebruikelijk.

2 reacties

  1. Maarten

    Lijkt wel een Dixie wc bij de grens 😊

    • admin

      Is alternatief Visitor Center

Laat een antwoord achter aan admin Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Trap voor trap

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑