Genieten

Na twee weken overmacht vanwege de hitte zitten we eindelijk weer op de fiets. Voordat het zover is hebben we nog een klusje te doen. De huurauto moet ingeleverd worden. Dat gaat erg soepel op het vliegveld van Austin. Alleen met de fiets weer van het vliegveld geraken is een poging tot zelfmoord. Daarom maar terug met een taxi naar het hotel.

Vanaf het hotel rijden we direct op de Southern Tier, onze route tot Florida. Brede wegen met een bike lane er naast leiden ons de stad uit. We komen langs het Circuit of the Americas. Daar gaat Max Verstappen komen weekend een nieuwe overwinning pakken in de F1. Het belooft knetter druk te worden in de stad.

Na het circuit worden de wegen smaller en rustiger. Met windje meestal in de rug fietsen we door het glooiende landschap.

Er ligt ongelooflijk veel rotzooi op de weg. Degene die de weg hebben geadopteerd hebben nog veel werk te doen. Ook herkennen we weer de geur van roadkill. Alhoewel aan de geur nog niet de diersoort is te herkennen.

Rond het middaguur is de temperatuur al zo opgelopen dat het tijd wordt om te gaan stoppen. Vanaf woensdag wordt een koufront verwacht, het kwik komt niet hoger dan 25 graden. We vinden een aftandse camping even voor Bastrop. Met een sigarenstompje op een kocher in zijn mond worden we verwelkomd door de oude campingbaas. Na de formaliteiten, met 10 dollar korting, brengt hij ons naar een terrein een paar 100 meter achter de campers.

Als we aankomen staat een ree ons aan te kijken door de struiken. De campingbaas waarschuwt nog voor copperheads. Andere grote slangen hoeven we ons niets van aan te trekken, die zijn niet giftig. En ratelslangen komen hier bijna niet voor. Hij had er het afgelopen jaar maar drie dood gemaakt. Eten wel opbergen, want er lopen ook nog wasberen rond.

Het water komt uit een slang als we aan de andere kant van het bosje de kraan open zetten. Daar is ook de douche, met warm water. Wij redden ons wel. We genieten weer.