Soms heb je een topdag. Vandaag loopt alles gesmeerd. De bandjes zijn hard, de ketting heeft een drupje olie gehad en we zijn vroeg op weg. Zelfs om 7 uur kunnen we op zondagochtend al boodschappen doen bij Casey General. We slaan genoeg voorraad in want de komende 100 kilometer is geen bevoorrading mogelijk.

Het niveau van de Arkansas River is nog verder gestegen. We kunnen er echt niet door. We rijden maar om via het noorden en proberen ergens een brug te vinden waar we wel over de rivier kunnen. We zien nog enkele overgangen op de kaart. Zodra we bij een mogelijkheid aankomen vervliegt onze hoop, elke zijweg is afgesloten. Uiteindelijk komen we zigzaggend van noord naar west ten noorden van Raymond op Kansas Highway 96. Dit is de historische Santa Fe handelsroute waarnaast ook de oude spoorlijn loopt. Deze weg komen we voorlopig niet meer af. Zoals gezegd loopt het gesmeerd. In Great Bend weten we eindelijk over de Arkansas River te komen. Eigenlijk hebben we zelfs niet gemerkt dat we hem zijn overgestoken.

Aan de highway 96 zijn de plaatsjes heel typerend. Tussen de weg en spoorlijn een aantal gigantische silo’s. Aan de hoodstraat wat benzinepompen en soms eettenten met schreeuwerige reclame en wat landbouwbedrijven. Vaak wonen er niet meer dan 100 mensen. Een enkele zijstraat en voordat je het weet ben je door het dorp heen. Daarna wacht weer 20 kilometer rechte weg door de prairie tot de volgende plaats.

We vermijden door onze gekozen route ook een gravelweg van 16 kilometer. Onze oorspronkelijke bestemming Larned ligt ongeveer 30 kilometer ten zuiden van onze route die we nu genomen hebben. Daar gaan we niet meer naar toe. We rijden met een flinke vaart door naar het westen. De weg ligt te glimmen in de zon.

De zonnebrandcrème moet meerdere keren worden gebruikt. Langs de weg staan ja-knikkers olie op te pompen en we zien zelfs een windmolenpark!

Bij Rush Center komen we na ruim 120 kilometer weer op onze oorspronkelijke route van de Transam. We slaan ons kamp op bij een Rest Area aan highway 96 in Alexander. We hebben de hele dag oostenwind gehad en hebben bijna twee etappes in een dag gereden en zijn aan het eind van sectie 8.
Het liep echt gesmeerd vandaag.
Nadat het stukje is geschreven komt er nog een motorrijder langs op zijn Harley Davidson uit 1957 met zijn caravan. Hij heeft meer belangstelling voor onze fietsen en vindt 30 versnellingen echt geweldig.

Ook stopt er nog een auto bij de rest area. Niet ongebruikelijk, maar hier komt de bijrijder enigszins wankel op de been naar ons toe lopen. We bereiden ons voor op een serie top 10 vragen. De eerste vraag is inderdaad vraag nummer 1. We schieten al in de lach. Vraag nummer 2 verrast ons volledig. ‘Willen jullie een koud biertje?’ Uiteraard kunnen we dat niet weigeren. Hij loopt weer wankelend naar de auto, brengt ons twee ijskoude biertjes en vertrekt. Zelfs onze kelen worden goed gesmeerd vandaag.

Die armband is echt gaaf!
Bier is altijd goed dus prut🍻