Vannacht heeft het nog een beetje gevroren maar het belooft een stuk warmer te worden. Vandaag staat Fayetteville als eindbestemming gepland. Dat is, uitgerekend door Google, 64 kilometer rijden. Geen spectaculaire rit merken we, maar wel mooi. We rijden over zeer rustige backroads en volgen nog steeds route 5. Af en toe komt er een auto langs. We kunnen grotendeels naast elkaar fietsen. Dat is wel zo gezellig. Eekhoorntjes wagen hun leven bij het oversteken en verder zien we heel veel dennenbomen ofwel pine trees. Dit is voornamelijk productiehout.

We komen langs de velden waar gerooid is, een triest gezicht.

We zien ons eerste terrein met zonnepanelen.

De kerstversiering langs de weg is uitbundig, de golfbaan ligt er dor bij en er is weinig kans op een bosbrand.

Meer hoogtepunten kunnen we niet ontdekken. Het is gewoon lekker fietsen. Het wordt warmer, de laagjes kleding gaan geleidelijk uit en we rijden weer in de korte broek. Bij een tankstation klappen we onze stoeltjes uit en op de parkeerplaats drinken we in de zon en uit de wind een bak koffie. Het voelt als wintersport. 

Na inderdaad precies 64 km zijn we om 14 uur al in Fayetteville. Tijd genoeg voor sightseeing, wandelen of shoppen. Het motel bevindt zich echter in ‘the middle of nothing’ behalve wat eettenten, tankstations en andere hotels. We tellen 15 hotels op een afstand van 2 km. Niet te bevatten wat die hier allemaal doen. Waarschijnlijk is het de ligging, de I-95 is nabij.

We maken een wandelingetje langs de hotels en tankstations en de rest van de middag lees ik mijn boek en houdt Johan de reisstatistieken bij. Vandaag zijn we de grens van 4000 km op de fiets gepasseerd. Morgen gaan we gewoon weer lekker verder.