Fietsen voorbij de horizon

High Plains

Vandaag rijden we nog steeds over de high plains. Dachten we dat Kansas uitgestrekt was, blijkt het hier in Colorado nog desolater te zijn. Kilometers lang tot aan de horizon alleen maar land en geen tekenen van enige bewoning. Je kunt je voorstellen dat de mensen vroeger dachten dat je van de aarde af kon vallen. Zelfs de silo’s en boerderijen ontbreken. Alleen de spoorlijn blijft ons vergezellen. De velden worden ook ruiger; geen mooie akkers of grasland meer.

We zien de eerste cactussen en stekelplanten. Goed oppassen ook waar we de fiets langs de weg parkeren; een lekke band heb je zo met die gemene stekels.

We hebben een prachtige blauwe lucht, ideaal voor mooie plaatjes. We zien reeën met hun jongen door het land lopen. Eveneens talloze prairie dogs staande bij de ingang van hun hol. Leuk gezicht!

Het heeft een schutkleur

Het is en blijft lastig om een foto van de dieren te maken. Eerst moet de fiets gestopt en aan de kant gezet worden (opletten voor stekelplanten en opkomend verkeer). Daarna het fototoestel gepakt en scherp gesteld. Inmiddels heeft de bewuste prairie dog of ree al lang in de gaten dat wij er staan en dat nog los van onze ‘high visability shirts’. Verder kunnen ze erg snel rennen of in hun hol schieten.

We rijden nog steeds over de 96, inmiddels gewijzigd in State Highway. We passeren het plaatsje Haswell (68 inwoners). Dit plaatsje is een voorbeeld van leegloop op het platteland.

Er is nog een klein winkeltje annex benzinepomp maar dat is het dan ook. De helft van de huizen zijn leeg en gedeeltelijk vervallen. Er lijkt nog iets van een klussenbedrijf/garage te zijn. Verder zal het dorp ook geen werkgelegenheid bieden en zijn mensen weggetrokken.

In Haswell staat overigens wel de kleinste gevangenis ooit van de VS; dat dan weer wel. Je moet goed zoeken want anders rij je er voorbij. Inmiddels is deze nor al lang niet meer in gebruik. Ook criminelen hebben Haswell verlaten.

We rijden verder naar Ordway, het einddoel van deze dag. 

Yoni

Onderweg komt Yoni uit Boulder (Colorado) ons achterop fietsen. We zien hem ineens aankomen in onze spiegel. Yoni fietst gigantische afstanden, zo’n 200 km dagelijks. Hij gaat vandaag naar Pueblo. Daarna volgt hij de Western Express richting San Francisco. Het moet gezegd; hij is de helft jonger dan wij en zijn fiets de helft lichter dan die van ons. Maar petje af voor deze jongeman! Na 100 km fietsen komen we in Ordway aan. Inmiddels is het aardig heet geworden. Als we zijn aangekomen vertelt de bazin van het hostel dat Ordway de plaats in Colorado is waar het zomers het heetst kan worden. 115 graden Fahrenheit ofwel 46 graden Celsius. Fietsers schijnen dan bij aankomst in de receptie wel eens flauw te vallen ten gevolge van de hitte en dorst. Gelukkig hebben wij daar geen last van en zijn na een heerlijke douche en cola met ijs weer top.

Overigens komt het einde van de plains in zicht. Bij het naderen van Ordway zien we in de verte de Rocky Mountains, met sneeuwtoppen, liggen.

1 reactie

  1. Roland

    In deze uitgestrektheid bieden zelfs cactussen n welkome afwisseling, zo lijkt t. Met de auto dender je door dit landschap heen maar of de fiets krijg je veel meer tijd om het in je op te nemen.

    Deze grasvlaktes ken ik uit de VS, Canada en Australië en……overal zag je fietsers.

    Die hitte kan ik me goed als hazard voorstellen: 46° C lijkt, ondanks de lage luchtvochtigheid, toch op n bakoven.

    De Rockies in zicht👍

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Trap voor trap

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑