We rijden op tijd weg bij ons hotel over onze vertrouwde hwy 90. Vrijwel direct gaan we de brug over de Escambia Bay op. Mooie ruime shoulder maar wat een troep ligt daar op! Er is vrij veel verkeer dus we kunnen niet op de gewone rijstrook. Zigzaggend door de rommel komen we boven. Brugafwaarts kunnen we dit allemaal niet vermijden. We stuiteren door heel veel glas heen maar wonder boven wonder blijven de banden heel. Da’s mazzel zeggen we tegen elkaar. Dat hadden we niet moeten doen want ineens klapt mijn achterband leeg.
We staan op een goed plekje, het is droog en we hebben gisteren nieuwe banden gekocht. Na de reparatie gaan we verder richting Milton maar de vaart is er wat uit. Bij Dollar General halen we koude cola en calorieën in de vorm van mini doughnuts. Dat gaat er goed in en nadien willen de benen ook weer beter. Het is ondertussen pas half negen.
Na Milton komt er een echt fietspad: Blackwater Heritage State Trail. Twintig kilometer mooi breed fietspad door bos en parkachtig gebied. Erg leuk fietsen. Het is zaterdag en er wordt goed gebruik gemaakt van het pad. Met name wandelaars, maar toch ook fietsers. We staan een tijdje te kletsen met een echtpaar die helemaal fan zijn van fietsen. Ze komen uit Pensacola om op de trail te kunnen fietsen. Van al dat geklets krijg je weer honger, de rest van de doughnuts worden weggewerkt. Na de trail komt een heerlijk rustige weg door het bos en landbouwgebied. De heuvels zijn weer terug . Het gaat op en neer met klimmetjes van 5%. Tegen 12 uur is de vut er wat uit en is het tijd voor onze boterhammen.
We klappen de stoeltjes uit naast een 4-way crossing, waar verplicht door iedereen gestopt moet worden. Grappig om te zien dat iedereen dat keurig doet in dit verlaten gebied. We merken dat we weer op het platteland zijn. Pickups stoppen en de bestuurders vragen of er problemen zijn en of we iets nodig hebben. Erg aardig in ieder geval.
Na de lunch gaan we weer de heuvels in. We moeten nog naar Holt maar de benen willen niet goed meer rond. Dat Amerikaanse brood, vult voor geen meter. In het bos bevindt zich een schietbaan of er wordt gejaagd. Veel knallen in ieder geval. Niet zo’n fijn gevoel maar we gaan er wel harder van fietsen. We bereiken Holt en om 14 uur zitten we aan een kipburger. Dat vult tenminste en is lekker hartig. We zweten behoorlijk dus misschien hebben we ook wel extra behoefte aan zout. Op de parkeerplaats hebben we een leuk gesprekje met twee jonge gasten. Wij worden door hen in het Nederlands aangesproken (dat is al 6 weken niet gebeurd). Deze jongens zijn in opleiding voor helicopterpiloot en doen de opleiding op een vliegbasis in de buurt. We nemen afscheid en gaan weer verder over de hwy 90 richting Crestview. Zo’n burger helpt, eveneens hebben we een beetje mee wind. We zoeven over de vluchtstrook de laatste 20 kilometer en komen zelfs soepel de stijle oprit van het hotel op (camping zat vol). Het hotel ligt ten midden van allerlei eetschuren, we hebben al weer trek.
Geef een reactie