De Atlantische kust houden we voor gezien. We hebben twee secties van de Atlantic Coast Route gereden tussen Saint Augustine en Wilmington. Als we door zouden gaan komen we op bekend terrein. In 2017 hebben we als test voor een langere fietstocht de twee noordelijk gelegen secties gefietst van Washington DC naar de Outer Banks. In North Carolina ligt een netwerk van lange afstand fietsroutes. Wij rijden route nummer 5, de Cape Fear Run. Deze loopt grofweg evenwijdig aan de Cape Fear River naar Apex in de buurt van Raleigh.
Vanuit Wilmington steken via de Isabel Stellings Holmes Bridge de Northeast Cape Fear River over. Er is net een hardlooptocht aan de gang, waarschijnlijk een Christmas-run. De politie heeft een rijbaan afgezet en voor ons is het makkelijk de brug over rijden. Daarna slaan we af naar hwy 421. Een lange vierbaans autoweg met zeldzaam weinig verkeer op zaterdagochtend. Aan de weg staan uitsluitend bedrijfsgebouwen. Volgens de kaart heet het hier Cape Fear. Bedrijfsgebouwen langs de weg betekent rotzooi op de weg. En jawel, ook weer een lekke band. Dit keer is de oorzaak een metalen nietje.
Het is nog vroeg en de nieuwe handschoenen doen hun werk goed. Nu staan we weer te blauwbekken langs de kant van de weg. We hebben zo langzamerhand routine opgebouwd in het verwisselen van banden. Dus we zijn weer snel op weg en kunnen ons weer warm trappen. Als de industriële bebouwing ophoud komen we tussen de bossen. Al snel slaan we af naar een rustige tweebaans weg, Blueberry Rd. We komen uit bij Moores Creek National Battlefield. Een slagveld waar de eerste overwinning van de Patriots op de Loyalisten heeft plaatsgevonden in 1776. Vandaag is er een speciale kerstviering.
Daarna hebben we nog een afslag naar hwy 53 en kunnen we aan een stuk door fietsen naar onze bestemming White Lake.
Af en toe zien we de rivier, maar het is voornamelijk bos wat we zien. Waar we gras zien is het opvallend dat het allemaal bruin en dor is. De hoge temperaturen en de langdurige droogte is hiervan de oorzaak.
In het bosrijke gebied komen we af en toe een huis of een boerderij tegen. Maar wanneer we White Lake bereiken, een residential resort community, zien we tot onze verrassing dat het rond het meer vol staat met vakantiehuisjes en RV’s. Net als aan de kust is het uitgestorven.
Gelukkig is er nog een motel open en de plaatselijke pizzeria is blij dat ze een pizza kunnen bezorgen.
Geef een reactie