Op een onmenselijk vroeg tijdstip staat Eddy voor de deur. Wat een vent! Vandaag vliegen we naar LA. We koppelen de aanhangwagen, met daarop de ingepakte fietsen, achter zijn auto en vertrekken. We hebben nog twee uur autorijden voor de boeg voordat we op Schiphol zijn. Onderweg hebben we een paar buien. Gelukkig hebben we plastic om de fietsdozen gedaan. Anders hadden we pulpkarton om ons fietsen gehad.

De dozen zien er indrukwekkend uit. We worden in de vertrekhal direct verwezen naar een lege incheck balie voor afwijkende bagage. Al met al hebben we binnen klein uur alle verplichte checks gehad en zitten we aan de koffie. Het vliegtuig heeft een uurtje vertraging. Achteraf had Eddy een uur langer kunnen slapen voordat hij bij ons voor de deur stond.

Na een lange maar rustige vlucht komen we om 12.15 uur lokale tijd aan op LAX, het internationale vliegveld van Los Angeles. Een saaier vliegveld is bijna niet te bedenken. Lange gangen, veel beton en geen winkels. De immigration officer straalt zowaar enige gastvrijheid uit. Dit in tegenstelling tot zijn kompanen in NY en Washington tijdens eerdere reizen.

Om ons heen wordt veel Spaans gesproken en op de borden zijn de aanwijzingen zowel in het Engels als in het Spaans. We spotten al de eerste palmbomen en McDonald’s. We gaan met de shuttlebus naar ons hotel. Gelukkig heeft de bus een achterdeur, zodat de fietsdozen makkelijk naar binnen kunnen worden geschoven. 

We zijn te vroeg bij het hotel om in te inchecken. De kamer is nog niet schoon gemaakt. We kunnen wachten op heerlijke relax banken. Nu nog wakker zien te blijven.

Om 7 pm gaat hier de zon al onder. Johan zet de fietsen nog in elkaar  en we herpakken de fietstassen. Dan slaat de jetlag toe. We kruipen vroeg in ons kingsize bed (alles moet groot hier). Hoe laat we wakker worden zien we dan wel weer. Morgen gaan we op pad met de fiets. Vanaf LAX dwars door LA.