Het is nog erg rustig wanneer we Savannah uitrijden. Men ligt de kalkoen nog te verteren denk ik. We rijden langs het spoor en voordat we er erg in hebben komen we in het havengebied met de container overslag.

Tot mijn verbazing heet het daar Garden City. Op onze reis heb ik nog niets troostelozers gezien vanwege de afwezigheid van struikjes , bomen en plantjes. Binnen no time komen er vanuit alle richtingen vrachtwagens met of zonder containers. Weg rust.

Was het eerst alleen een bewolkte lucht, inmiddels regent het ook. We hebben onvervalste waterkou, dat is nieuw op deze reis. Ik krijg het maar niet warm en het wordt tijd voor een maillot, extra jas, regenbroek, regenjas en schoenhoezen. Vervolgens rijden we langs een tankstation en de inwendige mens wordt bijgetankt met koffie en een muffin. We spreken een Zwitsers echtpaar die ook gek zijn van fietsen, mevrouw is al een keer met haar zoon naar China gefietst. Daarna heb ik het lekker warm.

We fietsen in een lekker tempo, er is bijna geen wind. We laten alle containers en kranen achter ons en steken vervolgens respectievelijk de Savannah River, de Middle River en Little Back River over. Die laatste blijkt ook de grens met South Carolina te zijn. De rivieren lopen door de wetlands. Ik noem het ‘swampieland’. Deze blijven we mooi vinden. Er is het Savanna Wildlife Revuge, we schuilen daar even onder een informatie hokje en bekijken de posters over de flora en fauna. Het past niet in ons schema en het weer is prut maar het lijkt ons heel mooi om een paar hiking trails af te lopen.

We rijden vanaf Savannah al op de hwy 170. Op een gegeven moment komt de hwy 17 erbij. Daarmee wordt het een stuk drukker. Inmiddels is men op koopjesjacht gezien Black Friday. Het wegdek is slecht en de shoulder smal. Het verkeer raast in vier rijen langs ons heen en mijn oren gaan suizen.

Bij Okatie lunchen we onder het afdak van een voormalig tankstation. Even energie verzamelen voordat we de Broad River gaan oversteken. Over deze rivier loopt de Edward Burton Rogers Bridge. Deze is bijna drie kilometer lang. We zijn blij met de mooie brede vluchtstrook en we genieten van het mooie uitzicht over de immense rivier en de wetlands ernaast. We zien een groep pelikanen op visjacht en jawel… we zien bij hen ook twee dolfijnen meezwemmen. Zo’n mooi gezicht! Helaas is het te gevaarlijk om foto’s te maken vanaf de brug. 

We snijden een stukje van de route af. Via de hwy 21 rijden we naar Beaufort. Achter ons motel is een mooi stuk wetland met een uitloper van de rivier erdoor. Prachtig wanneer de zon onder gaat. Morgen weer verder in South Carolina.