Fietsen voorbij de horizon

Nog meer voedsel…

Het gonst al een aantal dagen onder andere Transammers en ook Robb, ‘onze’ New Yorker, is er vol van: ‘er rijden twee Koreanen op de route die ’tons of food’ bij zich hebben’. 

Vanmiddag komen we na een warme dag met weer veel hoogtemeters bezweet aan in Hindman. We hebben net de First Baptist Church gevonden waar we zullen gaan slapen. We zijn nog bezig om de fietsen op de standaard te zetten of er komt een breed glimlachende persoon naar buiten die ons welkom heet. 

Het blijkt niet de pastor maar een van de fameuze Koreanen te zijn (die met al dat eten dus). Hij stelt zich voor als Tony, zijn fietsmakker wordt erbij gehaald die gelukkig gewoon Kim heet. 

Tony & Kim

Tony spreek goed Engels, biedt ons drinken en een warme douche aan en staat klaar om mijn fiets naar binnen te sjouwen.

We zijn nog maar net binnen of we worden uitgenodigd voor het eten. Kim, de Koreaan die helaas geen Engels spreekt, blijkt in het echte leven een ‘chef’ te zijn in een restaurant. Hij blieft geen fastfood onderweg. Vandaar dat zijn fietstassen vol met eten zitten, wat onderweg bij diverse winkels wordt aangeschaft. Vandaag staat Indiase curry op het menu. Graag nemen we de uitnodiging aan; wij zullen op ons beurt voor het toetje zorgen en gaan op jacht naar ijs.

We eten gezellig met elkaar. Zowel Tony als Kim blijken veel van voetbal te weten. Zij vragen ook of Ajax vandaag van Tottingham heeft gewonnen in de Champions League (nee helaas dus). Ze vinden het een goede grap dat Barcelona uit het toernooi ligt en persen er nog ‘Goes Gidding’ uit, ofwel Guus Hidding die sinds het WK in 2002 min of meer heilig is verklaard in Korea.

De curry is verrukkelijk, we krijgen nog een ceremoniële rijstthee als dessert. Hoe Kim dat allemaal weet klaar te spelen in de ietwat gammele keuken van de kerk verbaast mij.

Het minder ceremoniële ijs werken we nadien ook nog lekker naar binnen.

De heren zijn een week eerder dan wij vertrokken uit Yorktown maar weten nu al dat ze het niet gaan redden in 90 dagen. Met name vanwege die boodschappen en zware tassen. Kim heeft 53 kilo bagage aan zijn fiets hangen!! Ze hebben het plan om tussendoor een auto te huren waar de fietsen in passen; kunnen ze ook nog de Grand Canyon gaan bekijken.

Waarschijnlijk laten we ze morgen achter ons. Jammer, want ze zijn aardig en op culinair gebied haalt de McDonalds het niet bij hen.

4 reacties

  1. Annette Roelofs

    Hallo stoer stel,

    Wat schrijven jullie leuk over dit gave avontuur! Leuk om dit mee te beleven en Joop te zien.
    Na onze vakantie vorige maand in Portugal waar we een ochtend onder begeleiding gemountainbiked hebben, lees ik met afgrijzen dat jullie met 60 km pu naar beneden denderen, mijn nicht is duidelijk stoerder dan ik, vond het met mijn best aardige conditie toch een hachelijk avontuur. Veel bewondering voor jullie en voor Ariane in bijzonder die toch beduidend minder voorbereiding heeft.
    Nog heel veel veilige km toegewenst.

    Groetjes uit Dordrecht

  2. Roland

    Hey lui,

    Dat je waarschijnlijk door dit rustige tempo (tov n auto) veel kunt meemaken, bewijzen jullie. Wat beleven jullie veel, om maar wat te noemen: gemene Koreanen, eten bij de honden, en baptisten willen neerschieten (of haal ik ze nu door elkaar? 😉)

    Blijven trappen en jullie komen er wel. In ieder geval veel mooie dingen toegewenst zodat wij ook kunnen meegenieten.

    Take care en blijf rechtop,
    Roland

  3. Annemieke

    Een volgende fietstocht wil ik best als kookploeg achter jullie aan rijden met de auto

  4. Ariane

    Dat van die kookploeg lijkt me super!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Trap voor trap

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑

Translate »