Onbekend gebied

Een paar kilometer buiten Ashland slaan we links af. Voor ons een afslag naar onbekend gebied. We volgen route 76. 

De eerste twee dagen tussen Jamestown en Ashland hebben we twee jaar geleden ook al gereden bij onze proefrit over route 1 langs de Atlantische kust. Zie het kaartje bij het plan.  

Ashland is een bijzonder plaatsje. Midden door het dorp loopt een dubbele spoorbaan. Hieraan staan prachtige huizen, maar echt rustig wordt het nooit als er een goederentrein met honderd wagons langs komt.

Het landschap wordt heuveliger. We doen zelfs een kort klimmetje van 21 %. Daar wordt je niet vrolijk van op een fiets van 40 kg. Maar we redden het fietsend boven te komen. 

Het gebied is rustig, veel bos en weilanden. Alle huizen zijn vrijstaand, al is er wel verschil in kwaliteit.

De hele dag hangt er onweer in de lucht. Op een paar druppels na valt het mee. Tot twee kilometer voor de finish. De lucht trek razendsnel dicht en voordat we het weten plenst de regen naar beneden en ontstaan er rukwinden. We schuilen bij een huis langs de weg. De eigenaar is zo vriendelijk ons met een pick-up-truck naar de eindbestemming te brengen. Onderweg ligt er een boom dwars over de weg, die er kort daarvoor nog niet lag volgens de bestuurder. 

In Mineral slapen we in een brandweerstation. Commandant Jonathan, ‘Shorty’ voor vrienden, vindt het te gevaarlijk om buiten in een tent te slapen. 

Tegenover de kazerne worden gratis maaltijden verstrekt. Het blijkt een jaarlijks evenement te zijn om fondsen te werven. We doneren een bijdrage. Waarvoor de fondsen zijn weet ik niet, maar het eten smaakt goed.