Fietsen voorbij de horizon

Onderweg

Om de warmte voor te zijn zijn we mooi op tijd op pad. We komen langs het enorme Theodor Roosevelt Lake. Een stuwmeer waarvan de Dam al in 1911 is aangelegd.

Bij dit meer is ook het Tonto National Monument. Het staat keurig een mijl en een halve mijl van te voren aangegeven met bordjes. Wanneer ik bij de afslag kom staat er als aanduiding Lower Cliff Dwelling. Heb ik nu de juiste afslag? Schijnbaar wel. We rijden tussen de cactussen door de berg op, die in het noordelijk deel van de Sonoran Desert ligt. Gelukkig blijkt het toch de ingang te zijn van het National Monument. De ranger die ons ontvangt is zeer vriendelijk. We mogen rondkijken maar toegang tot het monument, het zijn klifwoningen van 700 jaar oud, krijgen we niet. Het pad wordt pas om 10.30 uur opengesteld. Dan is het voor ons al weer te heet.

Vanaf een afstandje kunnen we de woningen wel zien. Hebben we toch een indruk. In Globe doen we een poging om het Historisch Museum te bezoeken. Helaas wordt de toegangsweg geasfalteerd. Bezoek is daarom niet mogelijk.

Na Globe rijden we het San Carlos Apache Indian Reservation in. Andere jurisdicties, maar het blijft woestijn. We kunnen wel het Apache Gold Casino & Resort goedkoop tanken. Dat scheelt weer. 

Nog steeds in de woestijn/reservaat halen we om de paar kilometer fietsers in. We spreken de voorste drie in Peridot. Het blijkt de fietsgroep van Adventure Cycling Association te zijn. Veertien fietsers doen de Southern Tier. Zij rijden zonder bagage. Die wordt voor hen naar de volgende rustplaats gebracht. Vandaag rijden zij 85 mijl. Het is loodzwaar, ook omdat de wind pal tegen is en de temperatuur al weer is opgelopen naar 35 graden. Ze zien er moe uit, we laten ze verder met rust. Mogelijk zien we ze later nog eens als ze ons inhalen. Zij doen een maand korter over de route dan wij.

Als we het reservaat uitkomen verandert het landschap. Langs de weg vindt landbouw plaats.

Er zijn irrigatiekanaaltjes aangelegd die van water worden voorzien vanuit Lake Gila. Het ziet er een stuk welvarender uit dan het reservaat.

We steken de (tijd)grens met New Mexico over en even later op 6355 ft de Continental Divide. En we belanden weer in een woestijn. Tot aan Silver City is het nog kaler. De cactussen zijn verdwenen net als de meeste begroeiing.

Omdat we weer op hoogte zitten is de temperatuur een stuk aangenamer als we eind van de middag uit de auto klimmen.

1 reactie

  1. Henny

    wat een pech met de musea zeg. Gelukkig zijn de uitzichten en de mensen die jullie ontmoeten ook prachtig. Mooie verhalen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2025 Trap voor trap

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑

Translate »