De weersvoorspellingen zijn niet goed. Meestal kloppen ze niet, maar nu wel. Het regent en dat blijft het de hele dag doen. Uiteindelijk is er 74 mm gevallen. Eerst maar ontbijten met Ed en Carol. Goed gevuld trekken we de regenkleding aan. Ed wil ons wel wegbrengen met zijn pick-up truck. Dat is onze eer te na. 

We hebben de route bepaald aan de hand van Google maps en met de gps. Ze geven een verschil van 15 kilometer aan. Vlak na het vertrek rijden we Raleigh uit via de Reedy Creek Trail. Direct beklimmen we de eerste heuvels van de dag, terwijl het water naar beneden stroomt.

Ineens houdt het pad op en zijn we weer aangewezen op de openbare weg. Inmiddels is de gps aardig van slag en wijst ons de verkeerde kant op. Na de instellingen te hebben gewijzigd gaat het beter en komen we op fietsroute NC 2 uit. Ondertussen gaat het van gewoon regenen naar heel hard regenen. Het is 18 graden en we blijven warm. Doorfietsen is het motto. Zodra we stilstaan beginnen we af te koelen. Langs de weg stroomt het water door de geulen in enorme hoeveelheden naar beneden. In een dal tussen twee heuvels rijden de auto al stapvoets door het water, en wij ook. We houden een goed tempo aan. Dat heeft een reden. Achter de regenbuien komt een koufront aan. ‘s Middag begint de temperatuur te dalen en vannacht is het rond het vriespunt. Wel raar om zo een temperatuur curve te zien. Hoe eerder we op de bestemming zijn hoe minder koud het is. Kleddernat loop ik ver voor inchecktijd de receptie van het hotel in. Het is geen enkel probleem om eerder op de kamer terecht te kunnen. Als de manager hoort waar we overal gefietst hebben heeft hij het idee twee celebrity’s in huis te hebben. Morgen is het droog. Dan komen de handschoenen weer tevoorschijn.