Procenten

Vandaag staat een lange tocht voor de boeg, we zijn gisteren wat eerder gestopt. Willen we op schema blijven dan is het doel van vandaag Berea, zo’n 105 km vanaf Buckhorn. Dit gaat deels over onverharde wegen.

Een van mijn rituelen voor vertrek is het bekijken van het hoogteprofiel van de komende rit. Ofwel: hoeveel meter moeten we omhoog? 

In de afgelopen stukjes wordt hier en daar gestrooid met procenten. Voor de leken onder ons op fietsgebied zal ik het een beetje toelichten.

Neem het viaduct bij Tolbert over de A7; die gaat met een hoek van twee procent omhoog. Na 400 meter ben je boven. Je hebt inmiddels je versnelling of elektrische ondersteuning wat bijgesteld en je jas open gedaan in verband met de warmte.

Vandaag gingen we drie keer een heuvel op van 16%. Visualiseer dit ten opzichte van het genoemde viaduct (maar dan een aantal keren langer); denk er een vol krat bier bij achterop je fiets en twee zakken aardappelen aan het stuur. …..Ik vertel je dat ik er klapkuiten van krijg. Ben wel bovengekomen maar vraag niet hoe.

Over het algemeen gaat het tot acht procent goed; er is dan nog energie over om te wijden aan andere gedachten. Deze zijn niet diepgaand, kunnen gaan over het avondeten, de nog te wassen sokken of een te versturen ansichtkaart. Zo iets. Tussen acht en tien procent ga ik met name de meters op mijn teller bijhouden, neurie binnensmonds David Bowie’s ’Jean Genie’ (vanwege het goede ritme) en beloof mezelf water om de 100 meter. Je doet wat om boven te komen…

Boven de tien procent begint er het een en ander te kraken, en dat is niet mijn fiets! Het enige positieve wat ik dan kan denken is dat er weer een afdaling zal komen! 

Wij doen dit echter volledig vrijwillig; ik moet zeggen dat ik vandaag weer de meest fantastische plaatjes heb gezien. We hebben inmiddels de bergen achter ons gelaten en ingeruild voor heuvels en meer landerijen. 

Aangekomen in Berea staat er 110 km op de teller en op Johan’s Strava 1622 hoogtemeters. Het is geloof ik weer een record. Morgen rustdag.