Recht naar het noorden

Een nieuwe route, een nieuwe richting. Eerst naar het zuiden, terug naar het postkantoor waar ik nog twee pakketjes verwacht. De fietskaarten voor de Atlantic Coast Route en mijn e-reader. Beide pakketjes zijn niet aangekomen. Helaas, dan maar alleen de route op de gps gebruiken. We hebben alleen veel minder informatie over winkels en overnachtingsplaatsen. En het overzicht ontbreekt op een klein schermpje. We zien wel, we hebben ook nog onze telefoon voor de nodige info. De e-reader is balen. Dat wordt lezen op de iPad. Ondertussen is de stuurhouder van Ariane gemonteerd. Wederom met hulp van een garage om het overtollige stuk kabel door te knippen. Ariane is weer gelukkig met haar stuurtas en ik heb ineens meer ruimte in mijn tas.

Vanaf het postkantoor rijden we de stad uit over de Francis and Mary Usina Bridge.De brug gaat over de Tolomato River. Deze maakt deel uit van de inter coastal waterway die achter de (schier)eilanden van de Atlantische kust loopt. We komen op een lange weg, recht naar het noorden, van meer dan 40 km met verschillende benamingen: Jimmy Buffet Memory Hwy, A1A Scenic and Historic Coastal Byway en South Ponte Verda Blvd. 

De huizen rechts van ons staan direct aan de kust. We zeggen tegen elkaar dat het leuk wonen is op die plek.

Ineens houdt de bebouwing op en komen we in een natuurgebied, Guana Tolomato Matanzas National Estuarine Research Reserve. Het ligt op een super smalle strook tussen de Atlantische Oceaan en de Tolomato River. We houden er even halt voor een drinkpauze en spreken de park ranger. Hij is meer geïnteresseerd in onze tocht dan dat hij verteld over zijn werk. Vooral in het weekend is hij bezig om bezoekers aan de regels te herinneren. 

Na het park komen we echt in een betere buurt. Optrekjes met oprijlaan verscholen achter de struiken en minimaal één hectare grond, direct aan de oceaan. Dat is wat anders dan een vijver bij je huis. Beverly Hills is er niks bij. Hier wonen de snowbirds met de gouden eieren.

Er zijn nog wel wat paadjes waardoor we op het strand kunnen komen. Daar maken we gebruik van om lekker op het strand te lunchen. Hoe dichter bij Atlantic Beach we komen hoe ‘kleiner’ de huizen worden. Eindigend met rijtjeshuizen en appartementen. Het moet wel betaalbaar blijven. 

We rijden dus naar het noorden, zolang we naar het oosten reden hadden we op de laatste twee dagen na tegenwind. Nu we van richting zijn veranderd is het lot ons niet gunstig. De temperatuur daalt en de wind komt uit het noordwesten. Dus weer tegenwind. Gelukkig schijnt de zon. ‘s Nachts is het te koud voor de tent. Dat doen we wel weer als het verder op naar het noorden warmer wordt.