Vandaag hebben we de ‘etappe’ DeFuniak Springs-Marianna, totaal een dikke 90 kilometer. Een kaart hebben we eigenlijk niet nodig want we rijden de hele dag over de US 90. We starten in het centrum van DeFuniak Springs, een erg leuk stadje. De historische kern, met zijn oude koloniale huizen, ligt rondom een groot rond meer met een park tussen het water en de huizen. Aan de rand van het meer zitten een stel fraaie eenden.

Men is druk doende om het in de kerstsferen te zetten. Een deel van de huizen is gerestaureerd en een deel moet nog. Mooi wonen daar.

Vanaf DeFuniak Springs wordt het ‘functioneel’ fietsen naar Marianna. De US 90 is grotendeels aangelegd op een verhoging zodat bij overstromingen de weg begaanbaar blijft. Dat maakt het wat minder geschikt om even te stoppen voor een fotootje. Er is niet veel verkeer en het wegdek is onlangs opnieuw geasfalteerd. Dat fietst heel prettig. Hier en daar zijn ze bezig aan de weg en moeten we wat tussen de oranje pilonnen slalommen.

De omgeving is moerasachtig afgewisseld met koeien in de wei. Ook zien we velden met bloeiende katoenplanten.

We passeren plaatsjes als Ponce de Leon, Westville en Cottondale. Ze zien er haveloos uit. Huizen die wel bewoond zijn, maar niet erg bewoonbaar tonen. Dit past niet bij het beeld dat wij vooraf hadden van Florida: bungalow’s, palmen en golfbanen. Hier in de ‘panhandle’ lijkt het een hard bestaan.

Al met al fietsen we als een speer, gemiddeld 18 km/uur. De heuvels zijn wat minder aanwezig. Af en toe miezert het en moet de regenjas aan, maar grotendeels blijft het droog. De zon zien we niet.

Het venijn zit in de staart. Tien mijl voor Marianna houdt de shoulder op. Dat wil zeggen, het wegdek is gefreesd. Hierop is het erg lastig fietsen; het stuitert vreselijk.

Zodra er geen verkeer is gaan we op het gladde asfalt er naast fietsen. Het is continu in je spiegel kijken en bij opkomend verkeer de stuiterende shoulder op. We komen mooi op tijd aan in Marianna, Johan heeft onderweg al een campingplaats gereserveerd op het ‘Florida Caverns State Park’. Google wijst ons de weg: we komen via een dirtroad aan de achterkant het State Park binnen.

Het is een groot park en voordat we uiteindelijk ingecheckt zijn en op onze campingplaats zijn, hebben we 7 km extra gefietst. Dat brengt ons op een record van 107 kilometer vandaag, dat dan weer wel. Het park lijkt ons erg mooi. Morgen eerst even rondkijken en een kleine hike maken. We hoeven pas om 13 uur uit te checken. Daarna weer de US 90 op.