Voorgebergte

Wat een verschil met gisteren. Was het landschap nog redelijk vlak tot we in Pueblo aankwamen, nu ziet het er aan de westkant van de stad totaal anders uit. Meer heuvels, die er droog en dor uitzien. Ook zijn er diepe canyons.

En we komen bijna voor de laatste keer de Arkansas River tegen. De weg golft richting de Rockies.

Opnieuw zien we een gevangenis en ook een aantal wietplantages. Cannabis is al enige tijd legaal in Colorado. Het lijkt een florerende business. Net als de gevangenis, staan er flinke hekken om de plantage en worden ze met zware doeken aan het oog onttrokken. In de meeste dorpen zien we ook winkeltjes die het spul verkopen.

Langs de weg zien we een fraaie roodstaartbuizerd.

Na dertig kilometer volgt een pittige klim naar Wetmore die we met z’n vijven voltooien. Ik noem deze bult Wetmore Hill. Net over de top slaan we eindelijk af naar Highway 67 en verlaten we Highway 96. We zitten dan op 1850 meter hoogte. Het is ongelooflijk maar we hebben 609 km op dezelfde weg gereden. Ergens halverwege Kansas lag deze op onze route en nu nemen we er afscheid van. Ondertussen zijn we via heel veel vals plat ook nog ruim 1300 meter gestegen.

Na Wetmore Hill volgt een lange afdaling en valt de groep uit elkaar. Stephen daalt het snelst. Ariane en ik volgen op afstand.  We gaan over een lange rechte weg en komen weer dichter bij de Rockies. Wat een heerlijk gevoel geeft dat na de vele dagen op de vlaktes van Kansas en het oosten van Colorado. Cor en Liesbeth sluiten weer aan bij de lunch in Florence. Een naam om te onthouden, want onze tocht eindigt in Florence (Oregon).

We zijn in de aanloop naar het hooggebergte. Dus opnieuw klimmen. ‘Oh moeder, wat is het heet!’ Uiteindelijk komen we uit op 1930 meter. We zitten dan boven het niveau van de Mont Ventoux en zijn nog steeds omringd door bergen. We gaan naar Royal Gorge. Een florerende toeristenplaats waar veel rafting wordt aangeboden op de Arkansas River (ja, alweer die van de overstromingen). Ook is er een gigantische kloof met daarover een wandelbrug. Kost wat, maar dan mag je in een gondeltje, hangend aan een kabel weer terug. Ondertussen vliegen de helikopters af en aan, om toeristen van het landschap te laten genieten. Het is nog niet zo erg als bijvoorbeeld Volendam, maar als ze nog even volhouden komen ze een heel eind.