Fietsen voorbij de horizon

Voorspellingen

Volledig tegen alle voorspellingen is het vannacht droog gebleven. Dat betekent in ieder geval geen geblokkeerde wegen naar Eureka. Vandaag wordt het volgens verwachting zonnig met wind uit het zuiden en de eerste regen wordt pas om vier uur verwacht. We vertrekken met stralende zon en gaan direct nog wat inkopen doen. We rijden vanaf het motel, veilig over de stoep, naar de winkel. We manoeuvreren om een stilstaande auto. Achter de auto staat het betonpad onder water. We rijden het laatste stukje over het natte pad. De fiets slaat onder mij vandaan en Ariane kan mij niet meer ontwijken. Vanwege de overstromingen ligt er net onder het water een laagje vettige slib op het voetpad. Een ijsbaan is net zo glad. We zijn vies. Bij een benzinepomp gebruik ik de emmer voor het schoonmaken van de autoruiten om ons te reinigen. Nee, hier zijn geen foto’s van.

Binnen een uur trekt de lucht dicht, begint het te motregenen en komt de wind vanuit het noordwesten. Juist nu een deel van de route naar het noordwesten gaat.

Een serveerster in Toronto vertelt dat voorspellingen heel vaak niet uitkomen in Kansas. De ene dag is het nog koud en de volgende dag mag de airco op maximaal gezet worden.

Ian

Om de vijf kilometer wisselen we van koppositie, zodat we het tempo mooi constant kunnen houden. Onderweg komen we Ian, uit Las Vegas, tegen. Hij vertelt over de vreselijke tegenwind, verderop in Kansas, waardoor hij nog maar 4 mijl per uur kon rijden. Het valt vandaag dus mee.

Ook vandaag zien we nog steeds ondergelopen velden. Wat een water. We doorkruisen nu al een gebied zo groot als Nederland en er lijkt geen einde aan de wateroverlast te komen.

Regeninstallaties staan nutteloos in het land. Het lijkt wel de Waddenzee. We ruiken niet de zilte zeelucht, maar de geur van stilstaand water. We hebben het eerst niet door, maar we zien geen enkele boer bezig op de akkers. Alle landbouwmachines zouden direct tot de assen in de modder zakken. De opkomende jonge maisplanten staan te verpieteren op het veld. 

Na Toronto komen we in iets glooiender gebied en lijken de overstromingen minder ernstig. Dit is het gebied van de kuddes koeien. Het land is uitgestrekt en we kunnen vanaf Toronto 30 kilometer in een rechte lijn naar Eureka rijden.

Sturen is eigenlijk niet nodig. Alleen vanwege de wind moeten we stuur vasthouden. De verwachte regen in Eureka is ook niet gekomen. De zon schijnt en de vooruitzichten zijn goed. Hopelijk neemt de overlast van de overstromingen snel af. 

Het citypark in Eureka blijkt grotendeels droog te zijn en we vinden naast het zwembad een mooi plekje om de tent op te zetten. Alleen om de glijbaan staat nog water maar we hebben na de glijpartij van vanmorgen geen behoefte aan een tweede modderbad.

2 reacties

  1. Roland

    Zo te lezen was t een valpartij ‘zonder erg’. De grootste deuk zit wellicht in het ego: van stoere Transammers naar een stervende zwaan (x2) in a blink of an eye.
    Gekheid want je kunt zo maar in de kreukels liggen of er een manke fiets aan overhouden.

    Hebben jullie iets van Netflix of n gameboy om die saaie stukken (in mijn perceptie) in n redelijke geestelijke toestand te overleven?

    Mooi dat jullie ombeurten de kop nemen👍

    Have fun

    • admin

      Fietsen en wijzelf zijn heel gebleven. Fietstassen fungeren ook als stootkussens. Op de lange wegen komen we in een soort flow of trance. Kan geen therapeut tegen op.

Laat een antwoord achter aan Roland Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Trap voor trap

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑