Het is zondag vandaag. De route die we gaan nemen voorspelt weinig spectaculairs. Beetje door het achterland fietsen over een licht glooiend wegdek. Het lijkt ons daarom een goed idee om eindelijk eens alle kerken die we onderweg passeren op de foto te zetten. Daar hebben we het al weken over, maar het komt er niet van. We verbazen ons in dit land over de grote hoeveelheid kerken die er zijn met hun verschillende stromingen. Toepasselijk onderwerp vandaag, zo denken we. Via een achterafweggetje komen we het plaatsje Lee (352 inwoners) binnen rijden. Bij de kruising, midden in het dorp, staan twee kerken. Dat begint goed denken we.

Na de fotoshoot gaan we definitief de US 90 af en komen op country roads. Daar is het zeer rustig rijden. We kunnen grotendeels naast elkaar rijden, af en toe passeert er een auto. We rijden via de CR132 , CR136a, CR136 en CR137 richting ons hotel. Behalve dat er vrijwel geen verkeer is, is er ook zeer weinig bewoning en al helemaal geen kerken. Zal je net zien. Wel de nodige aankondigingen er van. Dan zetten we die maar op de foto. We hadden beter kunnen kiezen voor het thema ‘stormschade’.

We zien bijna geen onbeschadigde daken of carports. Veel glasschade en omgewaaide bomen. Vlak voor Lee is er een groot terrein afgezet en er staat een knots van een paviljoen tent. Er blijkt een driedaagse inzamelingsactie te zijn van zowel geld als goederen voor de mensen die schade ten gevolgen van de orkanen hebben geleden. Zowel Helena als Milton hebben hier huis gehouden.

Het is verder een heerlijke fietsdag. We hebben er mooi weer bij. De omgeving is niet spectaculair maar wel mooi.

Langs de spoorlijn zien we een enorme loods met silo’s en containers. Het is het bedrijf van Birdsong Peanuts. Ik lees op internet dat de door boeren geleverde pinda’s daar schoongemaakt en gedroogd worden. Nadien gaan ze op transport naar andere bedrijven die er o.a pindakaas en borrelnootjes van maken. Even later zien we de eerste velden met pinda planten. Het zijn laatbloeiers denk ik, want de oogsttijd is in september-oktober.

Ook zien we kilometers productiebos, met voornamelijk naaldbomen.

Het hotel ligt min of meer naast de Interstate 75 en het valt onder White Springs. We zijn er lekker op tijd en relaxen aan de pool totdat de zon onder gaat.

Uiteindelijk hebben we vandaag vier kerken gezien. Een absoluut laagterecord op deze reis. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.